คุณเคยมีเรื่องทุกข์ใจจนคุณต้องร้องไห้ออกมา ขนาดร้องไห้ออกมามันยังไม่เกิดความรู้สึกที่ดีขึ้น ผมว่าหลายๆคน เคยเป็นแบบนี้
แต่ถ้าเราลองยิ้มให้กับเรื่องทุกข์ใจเหล่านี้ มันก็จะยิ้มกลับคืนมาให้เราเหมือนกัน
"แล้วกัน !!" เป็นคำพูดที่คุณคนเกิดขึ้นในใจ มีเรื่องทุกข์ใจขนาดนั้นแล้วจะยิ้มออกได้ยังไง
ที่ให้ยิ้ม ไม่ใช่การฝืนยิ้มหรือการฉีกยิ้มแบบไม่เต็มใจ แต่เป็นการคิดว่ามันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรขนาดนั้น แล้วค่อยๆยิ้มให้กับมัน ผมเชื่อว่าการยิ้มมันช่วยให้คนเรามีความสุขแน่นอน เคยสังเกตตัวเราว่า ถ้ามีคนสวยๆหรือไม่สวยก็ได้ มาส่งยิ้มให้เรา เรามีความสุขไหมหล่ะ เหมือนกันแหละ ค่อยๆยิ้มให้มัน ไอ้เจ้าเรื่องทุกข์ๆใจเนี้ย แล้วมันจะรู้เองว่าเรายิ้มให้ จากที่มันเต็มไปด้วยความทุกข์ มันก็จะผ่อนคลายลง จนเหมือนเป็น0 คือไม่เป็นทุกข์แต่ก็ไม่ถึงกับทำให้เรามีความสุขมากๆ
"ไอ้เจ้าเรื่องทุกข์ๆนี่มันมีตัวตนรึไง" หลายๆคนก็ยังคิดสงสัยอยู่
ไอ้เจ้าเรื่องทุกข์มันไม่มีตัวตนหรอก แต่ตัวเราเป็นคนสร้างมันขึ้นมา คิดมันขึ้นมา แล้วไปบอกว่ามันทุกข์ การที่เรายิ้มก็เหมือนทำให้ตัวเรามีความสุข พอตัวเรามีความสุขก็จะค่อยๆลดความทุกข์ลงเรื่อยๆ
ก็เหมือนเราเป็นระบบ แล้วรอบข้างคือสิ่งแวดล้อม ถ้าเราเป็นคนที่เอาสิ่งแวดล้อมรอบๆตัวเรามาเข้าสู่ระบบเรื่อยๆๆ เท่ากับ สิ่งแวดล้อมเป็นผู้กำหนดให้เราเป็นอะไร เหมือนกับ ถ้าเราเป็นทุกข์ใจที่ คนรอบข้างพูดถึงเราทางไม่ดี ทั้งๆที่ไม่เป็นความจริง แต่เราก็เอามันมาคิด จนเราไม่มีความสุขกับชีวิตของเรา ดังนั้นเราจึงต้องอย่าเอาสิ่งแวดล้อมเข้ามาเกี่ยวกับระบบให้มากจน ระบบจะถูกกำหนดด้วยสิ่งแวดล้อมไปเสียหมด ให้ระบบส่วนใหญ่ถูกกำหนดด้วยตัวระบบเอง ส่วนสิ่งแวดล้อมก็เป็นสิ่งที่ค่อยเสริมคอยกีดกันระบบเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ขอให้ทุกคนยิ้มกับความทุกข์ แล้วมันจะยิ้มกลับมาให้คุณเอง
#Rerun
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น